Dit jaar mochten we Elsenborn achter ons laten en vertrokken we met het Bataljon ASEA en enkele steuneenheden richting Marokko. Bij aankomst werd al snel duidelijk dat zonnecrème, een zonnebril en een goed hoofddeksel een vaste plek zouden krijgen in onze ‘daypacks’. Marokkaanse militairen brachten ons vervolgens naar het basiskamp, waar we onze tenten opzetten en wat onwennig kennismaakten met de sanitaire voorzieningen, vergelijkbaar met de Romeinse latrines.
Eens gesetteld kon het echte programma beginnen met als hoofdonderwerpen reactie onder vuur op pelotonsniveau en orders. Het rustieke terrein voegde er echter een nieuwe dimensie aan toe. Het microreliëf maakte het bijvoorbeeld moeilijk om voldoende ‘covers’ te zoeken ten opzichte van de vijand en om herkenningspunten te gebruiken in het terrein. Toch waren er ook enkele opportuniteiten, zo kon de uitvoerende pelotonscommandant - een van de studenten zelf - altijd een goed overzicht houden over de bewegingen van de verschillende secties.
Na zonsondergang kruisten nieuwe uitdagingen ons pad. Zo waren de temperatuurverschillen tussen dag en nacht goed voelbaar, maar het was vooral het steenachtige terrein dat de nachtelijke oefeningen gevaarlijk maakte. We daalden zonder licht en op azimut af langs hellingen, maar gelukkig bleven alle enkels heel.
De woestijn bracht de ideale gelegenheid voor een korte cursus survival, gekoppeld aan een oefening ‘Combat Search and Rescue’. De instructeurs leerden ons de basistechnieken voor het maken van vuur, het omgaan met een beperkte hoeveelheid water en de temperatuurverschillen tussen dag en nacht.
Een buitenlandse oefening was niet het enige internationale aspect waar we mee in contact kwamen. Ons peloton werd vervoegd door 6 gemotiveerde Nederlandse collega's van de Koninklijke Militaire Academie (KMA). Wij gaven hun een inkijk in onze manier van werken, maar ook andersom verbreedden zij onze militaire kennis. Naast een verschillend jargon, zorgden ook enkele militaire verschillen voor ludieke, hetzij leerzame momenten.
Ondanks de druk gevulde planning was er ook tijd voor enkele cohesiemomenten. De ‘desert games’ bestonden uit verschillende kleine opdrachten die we in team afrondden, zoals het trekken van een vrachtwagen en het lopen met brancards. De tweede activiteit, het ‘desert meal’, spreekt voor zich natuurlijk: een typische Marokkaanse maaltijd bereiden in het midden van de woestijn. Tijdens het kamp kregen we ook bezoek van de schoolcommandant en enkele andere kaderleden die tijdens het ‘desert meal’ geïnteresseerd naar onze verhalen luisterden.
Afsluiten deden we met een bezoek aan de Marokkaanse stad Errachidia en een nachtje op hotel. Zo konden we ook kort proeven van de plaatselijke cultuur.
De afgelopen twee weken waren uitdagend door het onbekende terrein, maar wel een goede leerschool die onze mand vol ervaringen mooi heeft bijgevuld.
Onderluitenant KBO J. Lodewyckx
Reactie toevoegen