Om 13.00 uur stond de korpsadjudant (RSM) ons op te wachten in blok B, die meer verbergt dan we op het eerste gezicht zouden verwachten. Met onze zaklamp in de hand en de RSM voorop gingen we de beroemde grotten onder de blok van de generaal binnen. De RSM wekte bij voorbaat onze interesse door enkele verhalen te vertellen over zijn eerdere successen onder de grond. Een oude bibliotheek met 17de eeuwse wetboeken en de vertrekken van de huisbewaarders is wat we kunnen verwachten.
Om 13.00 uur stond de korpsadjudant (RSM) ons op te wachten in blok B, die meer verbergt dan we op het eerste gezicht zouden verwachten. Met onze zaklamp in de hand en de RSM voorop gingen we de beroemde grotten onder de blok van de generaal binnen. De RSM wekte bij voorbaat onze interesse door enkele verhalen te vertellen over zijn eerdere successen onder de grond. Een oude bibliotheek met 17de eeuwse wetboeken en de vertrekken van de huisbewaarders is wat we kunnen verwachten.
Natuurlijk waren we erg nieuwsgierig toen de RSM ons naar de bibliotheek bracht. Maar toen hij de deur opende en begon te spreken, waren zijn eerste woorden: "Twee weken geleden waren de boeken er nog ..." Tot daar de bibliotheek. We verloren de hoop echter niet en met hernieuwde energie stapten we door het labyrint richting de huisbewaarder. Onderweg passeerden kamers met lange rijen rekken waar vroeger de archieven waren. Toen we de huiskamer en keuken van de conciërge binnenkwamen, merkten we echter iets vreemds op.
Hoewel we ondergronds waren, was het niet koud. Het was zelfs behoorlijk warm. De verwarming stond roodgloeiend! Leefde de conciërge nog en woonde hij hier? Of zwierf zijn geest nog steeds rond op zoek naar onschuldige studenten die hij kon pakken? Tot op de dag van vandaag is het mysterie onopgelost... Gelukkig besparen studenten energie, want als ze hun verwarming aanlaten, worden ze gestraft, toch? We hadden niet veel tijd om erover na te denken, want de RSM wilde alweer de volgende attractie op zijn tournee laten zien, de badkamer van de conciërge. De badkamer mag toen in goede staat zijn geweest, het was duidelijk dat die tijd voorbij was. De kamer van de huisbewaander was de volgende. Eerlijk gezegd kan je je met een beetje creativiteit en kennis van zakenvoorstellen dat je daar in bed kruipt en een beetje uitrust. Als er een zaklamp in onze richting schijnt vanuit een kruipgat schrikt iedereen zich te pletter...
Gelukkig was er enkel Sophy, die met haar kleine postuur waarschijnlijk de enige in het team was die in zo'n ruimte kon kruipen. In het verleden waren alle schoolgebouwen met elkaar verbonden door dergelijke gangen. Bij de renovatie van de campus werd het grootste deel van de gangen opgevuld met beton. In deze kelders organiseerden de studenten in de eerste week van het eerste jaar vaak activiteiten om nieuwe studenten te integreren en hen rond te leiden op de Campus Renaissance.
Lukas Bouckenooghe
157 SSMW
Reactie toevoegen