Ik was 23 en gaf met veel voldoening les in het secundair onderwijs. Toch groeide de overtuiging dat, terwijl ik jongeren motiveerde om zich zo volledig mogelijk te ontplooien, ikzelf gestopt was me te ontwikkelen. Ik kende Defensie als werkgever en besloot dat ik de kans moest grijpen om de gedroomde carrièreswitch te maken: een opleiding industrieel ingenieur volgen en de zekerheid van een uitdagende militaire luchtmachtcarrière met de mogelijkheid een leven lang bij te leren en mezelf te ontplooien.
De militaire initiatiefase (MIF) heb ik ervaren als een heftige en uitdagende periode. Tijdens deze periode ontdek je je nieuwe realiteit: je bent een militair in Defensie. Je leert te werken in groep, met steeds de gehele groep en de opdracht als prioriteit. Samen met militaire vaardigheden, krijg je ook de militaire waarden mee. Ik dacht bij aanvang dat mijn karakter reeds volledig gevormd was en dat ik bijgevolg onveranderd uit de MIF zou komen. Meer fout kon die gedachte niet zijn. Het is pas wanneer discipline je wordt opgelegd, dat je beseft tot wat je in staat bent en de echte grenzen van je persoonlijkheid ontdekt. Wetend dat je je academische opleiding in een burgeruniversiteit zal volgen, was de MIF van niet te overschatten waarde. Hoe moeilijk je sommige momenten ook ervaren hebt, het is de periode waar je veel motivatie uit put voor je verdere opleiding.
Ik koos ervoor om de academische opleiding in Brussel te volgen, om zo een logement op de KMS te hebben. Zo kan ik samen met andere leerlingen van de Speciale Divisie (SDIV) gaan sporten in het Jubelpark of in de KMS-infrastructuur. Ook het dagelijkse contact met het militaire aspect is motiverend. Nu ik door de welgekende omstandigheden niet meer in de atmosfeer van de KMS kan leven, merk ik pas echt hoe een grote positieve invloed dit op mij heeft. Door er op gebrand te staan in Brussel te studeren, kwam ik dus in de VUB terecht. De opleiding aan de VUB is breed en praktisch gericht. Pas vanaf het derde jaar start de specialisatie waardoor ik kan genieten van een brede ingenieurskennis alvorens diep in te gaan op mijn specialisatie (elo-ict). Bovendien brengen we veel tijd door in het Fablab, waar we zelf prototypes leren bouwen met 3D-printers, lasercutters, draaibanken en andere.
Ik wil officier industrieel ingenieur in de luchtmacht worden en SDIV is de weg daar naartoe
Als SDIV’er is er een duidelijke afbakening tussen de academische en de militaire pijlers. Ik geloof dat het de twee andere pijlers (karakter en sport) zijn, waarmee je de brug maakt tussen beiden. Door ook in de perioden waarbij het academische luik overheersen een goede conditie na te streven en mezelf altijd de militaire waarden voor te nemen, voel ik me op elk moment militair. Dan zijn er ook de SDIV-weekenden die ons militaire vaardigheden oefenen en aanbrengen. Bovendien zijn ze ook steeds belangrijk voor de motivatie. Ik heb al enkele malen gemerkt dat ik energetischer en gedrevener ben in een uniefweek na een SDIV-weekend, dan na een gewoon vrij weekend.
Vaak krijgt een SDIV’er de vraag waarom hij of zij niet volledig voor de burgerij of voor een opleiding die aan de KMS gedoceerd wordt kiest. Het antwoord is eenvoudig en makkelijk aan te passen aan de betreffende student. Voor mij is dat: “Ik wil officier industrieel ingenieur in de luchtmacht worden en SDIV is de weg daar naartoe.”
Adjudant KBO Davey Polfliet - SDIV 18
Reactie toevoegen